Formspring bobiler.örg Facebook bobiler.örg Twitter RSS Feed

Çocukluğumu kaybettim, hükümsüzdür!



Bugün çok ilginç bi gün…

Bugün, çok uzun bir aradan sonra (2 yıl kadar) 16 senedir yaşadığım mahalleme uğradım. Şu anda 18 yaşımda olduğum düşünülürse ayrıldığımdan beri hiç uğramamıştım. Keşke uğramasaydım..

Çok değişmiş. Aşırı değişmiş. Medeniyet gelmiş.. Ne güzel medeniyet gelmesi değil mi? DEĞİL!
Eğer bu medeniyet bizim eski lojmanı (49 yıllık bir mazisi var) bozuyorsa, kusura bakmayın ama ben o medeniyete sıçarım arkadaş!

Çok sinirliyim, üzgünüm, yıkılmış bi haldeyim. 16 sene dedim değil mi? İşte o 16 senenin yaklaşık 13 -14 yılı o lojmanda geçti. Ne güzel günler yaşadım ben orada, ne arkadaşlar tanıdım, ne olaylara şahit oldum. Neyse konumuza dönelim..

Parkı yıkmışlar. Evet evet o çocuklara hizmet eden lojmanın parkını yıkıp oradan yol geçirmişler, kamelyamızı kaldırmışlar. Buralarda ne kadar fazla anı olabileceğini düşünebiliyor musunuz? Yıkılan parkın benim için bir diğer önemi de, parkı babamın yaptırmış olmasıydı. Yanlış olmasın, para falan vermedi park için. Hemen yan tarafta tonla demire sahip atölyeden getirilen demirlerle yaptırdı. Plan proje ona ait yani. O park var ya o park, benden bile büyük Kaaaç sene önce yapılmış. Ama gitti, zalim kepçe operatörleri onu kaldırıp yol geçmesini sağladılar.

Sahi atölye dedim değil mi? Onun yanında bi yol vardı, uzunca. Her yaz bisiklet yarışı yapardık. O da yoldan nasibini almış. Yolken, iğrenç bi yol olmuş! Artık atölyenin köpekleri kovalayamayacak bizi, kaçamayacağız bisikletlerimizle..

Artık lojmanımızda bir sürü faydasız güruha kurslar veriliyor, topluma kazandırılıyor. Sanki kurstan çıkıp, cepçilik yapmıyorlarmış gibi davranılıyor hepsine!! O top oynadığımız alan var ya, artık hurdalık orası. Bolca demiri var. Top oynarken topu değdirmeye korktuğumuz arabalar vardı garajlarda. Artık başka arabalar var, kafaları rahat. Hani her yaz dalga geçtiğimiz bekçiler var ya, artık onlar yok. Daha öküz bekçiler var kapıda. Hani her yaz kurumumuzun bize hediyesi olan kebap ve eğlence yeri var ya “bahçe”. Orası okul olacak, sanki bir faydası varmış gibi. Artık bahçede ki havuz olmayacak, 30 yıllık dut ağacımız olmayacak. En önemlisi çocukluğumuzun hayaleti oralar da olamayacak!

O kadar kötüyüm ki şu an, ne zaman toparlanırım hiç ama hiç bilmiyorum!!

Dediğim gibi, bugün çok ilginç bi gün